در سال 1765 مردی به نام بولانژه boulanger در پاریس کسب و کار کوچکی داشت که در آن به فروش سوپ اشتغال داشت. فرانسوی ها به این نوع کسب و کارها رستوران می گفتند که به معنای نیروبخش (یا برطرف کننده خستگی) بود. در آن زمان که فروشندگان زیادی در پاریس به این کار مشغول بودند، بولانژه تصمیم گرفت که یک قلم غذای دیگر به منوی خود اضافه کند. اما این تصمیم او باعث شد که اعضای یک صنف در پاریس که کارشان تهیه گوشت و کباب برای مصرف در منازل بود، بولانژه بیچاره را به دادگاه ببرند به این بهانه که فقط آنها بنا به قانون اجازه فروش چنین غذاهایی را دارند. دادگاه پس از مطالعه دقیق موضوع نظر داد که بولانژه از هیچ قانونی تخطی نکرده است.
این مختص ایران نیست و در تمام دنیا افراد بسیاری هستند که به دنبال مد هستند. اما مد چگونه وارد ایران شد و اولین چیزی که به عنوان مد در کشور اصطلاح شد چه بود. آنگونه که شواهد تاریخی نشان می دهد از سالهای آغازین دهه ۲۰ خورشیدی برای اولین بار حرف از مد و سالن های مد بین زنان خانواده های اعیان تهرانی به میان آمد ، اما ابتدا موضع غالب جامعه به این قضیه با دیده اکراه بود.
شروع قصه
زینت جهانشاه حدود ۱۹۳۱ میلادی، به همراه پدرش
سرهنگ حبیب الله فرود سرپرست محصلان وزارت جنگ آن روزها ایران را به مقصد آلمان ترک
کرد. سرهنگ برای مأموریت به برلین رفت و دخترش را به مدرسه دخترانه لته فراین (lette-verein.de) که یک آموزشگاه بین المللی معروف بود، سپرد .
لته فراین جایی بود که دخترها با علم خانه داری تکمیلی، آشنا می شدند و علاوه بر آن
باید چیزهایی را مثل تندنویسی و ماشین نویسی، هم یاد می گرفتند.
