بستر یاددهی- یادگیری است. در گذشته تصور از استاد و معلم این بود که او شخصی است که مطالب را میداند و شاگردان، دانشجویان و یادگیرندگان افرادی هستند که نمیدانند و باید دانش استاد به آنها منتقل شود. بنابراین استاد همیشه «استاد» و یادگیرندگان همیشه «یادگیرنده» بودند. اما در دنیای واقعی این چنین تفکیک مشخصی بین داننده و یادگیرنده هیچ وقت وجود نداشته و ندارد. همه ما دانستهها و مهارتهای زیادی داریم که میتوانیم به دیگران بیاموزیم و در عین حال، نیازمند یادگیری بسیاری از موضوعات نیز هستیم. بسیار پیش آمده که در گردهماییهای دوستانه و یا فامیلی مطالبی را آموختهایم و یا به دیگران یاد دادهایم.
بنابراین فلسفه وبیاد این است که شما مشابه اجتماعات واقعی روزمره، در دنیای الکترونیکی نیز میتوانید یاد بدهید و یاد بگیرید. وبیاد بستری را در اختیار شما قرار میدهد که دانستههای خود را در موضوعات مشخص دستهبندی کنید و در قالبهای الکترونیکی برای کسانی که میخواهند یاد بگیرند، ارائه دهید و در کنار آن بتوانید از وبیادهایی که دیگران آماده کردهاند و مورد علاقه شماست، یاد بگیرید.
در سالیان اخیر و با گسترش فناوری اطلاعات و بخصوص اینترنت، مفهوم یادگیری الکترونیکی (یا آموزش الکترونیکی یا آموزش آنلاین) مطرح شد. در ابتدا، فلسفه یادگیری الکترونیکی همان بود که تعدادی از اساتید، دورههای الکترونیکی را آماده میکردند و کسانی که علاقه و یا نیاز به یادگیری داشتند، با ثبت نام در دورهها، مطالب لازم را میآموختند. اما با پیشرفت اینترنت و شبکههای اجتماعی، یادگیری الکترونیکی 2 معرفی شد که همان فلسفه اصلی وبیاد است. در یادگیری الکترونیکی 2، شبکهای از علاقمندان به یاددهی و یادگیری تشکیل میشود و همه افراد همزمان نقش مدرس و یادگیرنده را ایفا میکنند و این تحول بزرگی در آموزش آنلاین است.