به یاد مرتضی پاشایی : تنها صداست که می ماند.

سهیلی شنبه 24 آبان 1393 ساعت 23:31

هوای گریه …دارم…
آقای پاشایی
غمگینمان کردی…عمییییق!
چه دوست تر داشتم اگر خدا حکمتش را بر شفای او قرار میداد تا دلخوش باشیم که دعای ماه رمضان و محرم امسال ما مردم او را احیا کرد…
ولی باید بگویم خدایا تو خواستی از ماه رمضان که با ترانه اش بغض کردیم تا همین ۱ روز پیش…هر کسی مثل من که خیلی نمیشناختمش هم طرفدارش شود و از تو ملتمسانه برای او دعا کند…شاید در چنین روزهایی در بین این همه نگاه و توجه و دعا..آمرزیدیش و بعد به سوی خودت بردیش…
دیگه با صداش و آهنگاش نمیتونم جلوی بغضم بگیرم…

احترامی شنبه 24 آبان 1393 ساعت 22:58

بیا تا قدر هم دیگر بدانیم که تا ناگه ز یک دیگر نمانیم
چو مومن آینه مومن یقین شد چرا با آینه ما روگرانیم
کریمان جان فدای دوست کردند سگی بگذار ما هم مردمانیم
فسون قل اعوذ و قل هو الله چرا در عشق همدیگر نخوانیم
غرض‌ها تیره دارد دوستی را غرض‌ها را چرا از دل نرانیم
گهی خوشدل شوی از من که میرم چرا مرده پرست و خصم جانیم
چو بعد از مرگ خواهی آشتی کرد همه عمر از غمت در امتحانیم
کنون پندار مردم آشتی کن که در تسلیم ما چون مردگانیم
چو بر گورم بخواهی بوسه دادن رخم را بوسه ده کاکنون همانیم
خمش کن مرده وار ای دل ازیرا به هستی متهم ما زین زبانیم

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.

کارآفرینان پردیس بین الملل دانشگاه خوارزمی

کارآفرینان پردیس بین الملل دانشگاه خوارزمی

درباره من